Auberge de Itali – uważany za jeden z najpiękniejszych budynków w Valletcie.

Auberge de Itali to prawdziwy dziedziniec, tj. zajazd, hotel, tymczasowe schronienie, rezydencja włoskiego oddziału joannitów przybywających na Maltę.

Domy te przeznaczone były głównie na rezydencje rycerzy, którzy nie mieli własnego domu na Malcie. Ponadto często przyjmowali podróżników, którzy znaleźli się na wyspie.

Pierwszy Auberge de Itali wzniesiono w Birgu w 1550 r. Po przeniesieniu stolicy z Birgu do Valletty rycerze włoskiego pochodzenia musieli zadbać o nową rezydencję. Drugi budynek dla rycerzy włoskich został zbudowany w centrum nowego miasta pod koniec XVI wieku. Włosi również stracili tę strukturę, ponieważ stała się częścią Pałacu Wielkiego Mistrza.

Oba pałace dla Włochów w Valletcie zaprojektował maltański architekt Girolamo Cassar.

Budowa trwała 5 lat.

Gdy budynek był już ukończony, zapadła decyzja o rozbudowie. Ukończono drugie piętro, aw 1680 roku przystąpiono do dekoracji elewacji.

Fasada pałacu w stylu barokowym. W centrum, nad wejściem, znajduje się popiersie Wielkiego Mistrza Karafy, a obok niego jego herb, wokół płaskorzeźby z atrybutami wojskowymi: flagami, zbroją rycerską i zdobytą bronią.

Po wypędzeniu rycerzy z Malty w 1798 r., Pałac Rycerzy Włoskich był wykorzystywany do różnych celów. Mieścił kwaterę wojskową, muzeum, szkołę artystyczną, sąd, pocztę i szereg różnych wydziałów rządowych.